Alles staat op springen…
Boodschappen zijn duur,
water wordt duurder,
banken komen in de problemen,
energievoorziening geeft problemen…
Er is een huizenprobleem,
een immigratieprobleem,
een pensioenprobleem,
een klimaatprobleem…
Onze uitgaven worden steeds meer gecontroleerd,
alles moet digitaal,
oh maar eh, nee,
nu toch ook even zorgen voor cash in huis
en een noodpakket…
Want ja… oorlogsdreiging.
Maar wat is oorlog?
Een gewapend conflict tussen twee partijen.
En hoe ontstaat oorlog?
Als je tegenover elkaar komt te staan en praten is niet meer mogelijk…
Of niet gewenst…
Want geregeld is dat laatste het geval, omdat er andere dingen meespelen dan wij op het eerste gezicht denken en kunnen zien.
Machtsverhoudingen, achterliggende belangen, en uiteraard geld.
Als er oorlog is, gelden er andere belangen.
Mensenrechten vervallen, en er komt een ‘anti’ tegen een bepaalde kant.
Nu worden we gewaarschuwd voor oorlogsdreiging,
maar leven we niet al jaren oorlog?
Politieke leiders die groepen ophitsen tegen elkaar.
Mensen die letterlijk buiten gesloten worden…
Wapens die gebracht werden onder het mom van veiligheid,
blijken dodelijker dan we konden bedenken…
dat ís oorlog!
En wat denk je van de verdwenen kinderen?
Voor mij is dat ook oorlog…
De mensen die daarachter zitten,
die fouten hebben gemaakt
en het nu niet oplossen,
dát zijn vijanden!
De mensen die geen onderzoek doen
naar de gevolgen van de prikken die aangetoond
gevaar op leveren voor gezondheid en voortplanting,
dát zijn vijanden!
De mensen die geld zomaar kwijtraken,
en gaten willen dichten met geld van de bevolking,
terwijl ze miljarden steken in oorlog,
dát zijn vijanden!
We zijn al jaren in oorlog…
veel langer dan velen in de gaten hebben.
En in die oorlog staan er al velen aan het front.
Ze houden zich niet stil en spreken zich uit.
Ze verdedigen hun veste, hun kinderen, hun ZIJN.
Ze zorgden allang voor veiligheid en voorraad.
Ze vechten aan het front voor vrede.
Door kennis op te doen, geaard te zijn, durven te staan
en zich te gronden in heel veel vertrouwen, geduld en liefde.
Ik sta aan dát front
Het front voor vrede.
Want het is niet de mensheid die kiest voor oorlog.
Het is de vijand (dichtbij), die ons mee wil slepen
in hun zucht naar macht en controle.
Het is aan ons om een kant te kiezen…
Bron: Johanna Koopman