Economieën van de twintigste eeuw kenmerken zich door de gedachte dat ze oneindig moeten blijven groeien. Het bruto binnenlands product (BBP), is de maatstaf waarmee we dat succes meten. En onze economieën zijn daarmee in feite financieel, politiek en sociaal verslaafd geraakt aan oneindige groei.

“Onze economie kenmerkt zich door verval. Ze onttrekt grondstoffen aan de aarde, maakt er iets van dat we tijdelijk gebruiken om vervolgens weg te gooien.”

Maar als we naar de natuur kijken, zien we dat niets voor eeuwig groeit. En plant groeit, sterft en is weer voeding voor andere planten. Circulair, dus. En dat zouden ook onze economieën moeten zijn.

In een economie die op zonlicht werkt, wordt afval van het ene proces voedsel voor het andere proces. Dan beginnen we te werken mét en bínnen de cyclussen van de levende aarde. En dan kunnen we bloeien.