Uit ‘The Optimist’: “De enige reden waarom mensen doorgaan met ‘werken’ in een bullshit-job, is dat ze daarmee geld verdienen om de huur of hypotheek te kunnen betalen. Als de noodzaak daarvoor verdwijnt, zullen ze stoppen met zinloos werk doen. De huidige experimenten met een basisinkomen zijn nog gering in omvang maar positief. Alle bezwaren zijn van tafel te vegen, dus ik geloof echt in het nut van het basisinkomen. Daar zouden we wereldwijd naartoe moeten, een universeel basisinkomen, maar dat is een beleidskeuze. Wat we vooral nodig hebben is een fundamentele, morele en conceptuele revolutie in ons denken over de waarde van werk. Een verschuiving van het productie-denken naar het zorg-denken is volgens mij essentieel om tot verandering te komen. Ga maar na: het meeste werk gaat niet over het produceren van iets, maar over het onderhouden en verzorgen van iets; een mens, een dier, een plant, een ding. Ik zeg altijd: een kopje was je maar één keer en je wast het duizend keer af. Werk draait om instandhouden, het verzorgen van elkaar en onze omgeving. Dit alles vraagt om een drastische politieke wijziging.

Een artikel over David Graeber van mei 2018 in het NRC